Jan Jochums Visser is geboren op 8 maart 1926 in Suwâld (Suawoude).
Zijn ouders hadden een boerderij die noodgedwongen verkocht moest worden tijdens de crisis van 1929. Jan is daarna in armoede opgegroeid in een eenkamerwoning in het dorp. Jan ging hier naar de lagere school tot de oorlog uitbrak.
Na de oorlog ging Jan de psychiatrische verpleging in. De oorlog had hem geleerd geen waarde te hechten aan materialistische zaken en zijn gevoel lag in het helpen van andere mensen. Op zijn 19e militaire dienstplicht vervullen en werd naar Indonesië uitgezonden. In veldhospitalen vlak achter de frontlinies verleende hij daar eerste hulp aan gewonde soldaten. Dit heeft hij ongeveer 3 jaar gedaan.
Na zijn dienstperiode is Jan op een gegeven moment naar Canada gegaan als houthakker. Daar is hij in contact gekomen met een Engelse dame die 126 gehandicapte mensen verzorgde. Jan ging deze dame helpen met het verzorgen van de jongeren. Dit is het begin geweest van zijn werk. Later is hij in Dixville – Quebec zijn eigen opvang begonnen.
Door politieke beslissingen heeft hij zijn werkterrein verlegd naar Indonesië. Daar is Jan in contact gekomen met mensen van de Wesleyan Church en kon via deze kerk op de Filipijnen een oude campus krijgen. We zijn dan inmiddels 17 augustus 1979. Jan heeft deze plek (de Grace Mountain Mission, ook wel GMM genoemd) uitgebouwd tot een veilige opvangplaats voor kansarme Filipijnse kinderen, die daar onderwijs, voedsel en onderdak kunnen krijgen. Dit met als hoofddoel om voor deze kinderen een betere toekomst te creëren.
Grondlegger Jan Jochums Visser is op 16 september 2005 overleden. Zijn gedachtegoed en nalatenschap is overgenomen door de Filipino’s zelf, José Milan is nu hoofd van de campus en gaat verder in de voetsporen van Jan Visser.
Zijn ouders hadden een boerderij die noodgedwongen verkocht moest worden tijdens de crisis van 1929. Jan is daarna in armoede opgegroeid in een eenkamerwoning in het dorp. Jan ging hier naar de lagere school tot de oorlog uitbrak.
Na de oorlog ging Jan de psychiatrische verpleging in. De oorlog had hem geleerd geen waarde te hechten aan materialistische zaken en zijn gevoel lag in het helpen van andere mensen. Op zijn 19e militaire dienstplicht vervullen en werd naar Indonesië uitgezonden. In veldhospitalen vlak achter de frontlinies verleende hij daar eerste hulp aan gewonde soldaten. Dit heeft hij ongeveer 3 jaar gedaan.
Na zijn dienstperiode is Jan op een gegeven moment naar Canada gegaan als houthakker. Daar is hij in contact gekomen met een Engelse dame die 126 gehandicapte mensen verzorgde. Jan ging deze dame helpen met het verzorgen van de jongeren. Dit is het begin geweest van zijn werk. Later is hij in Dixville – Quebec zijn eigen opvang begonnen.
Door politieke beslissingen heeft hij zijn werkterrein verlegd naar Indonesië. Daar is Jan in contact gekomen met mensen van de Wesleyan Church en kon via deze kerk op de Filipijnen een oude campus krijgen. We zijn dan inmiddels 17 augustus 1979. Jan heeft deze plek (de Grace Mountain Mission, ook wel GMM genoemd) uitgebouwd tot een veilige opvangplaats voor kansarme Filipijnse kinderen, die daar onderwijs, voedsel en onderdak kunnen krijgen. Dit met als hoofddoel om voor deze kinderen een betere toekomst te creëren.
Grondlegger Jan Jochums Visser is op 16 september 2005 overleden. Zijn gedachtegoed en nalatenschap is overgenomen door de Filipino’s zelf, José Milan is nu hoofd van de campus en gaat verder in de voetsporen van Jan Visser.
